Echt heerlijk eten verkopen zij daar!
Alleen wel onhandig dat zij geen pin-apparaat hebben!
8.0
prijs/kwaliteit verhouding
service van de medewerkers
Irene Helwig
|
Geweldige kwaliteit werd bij ons afgeleverd voor een feest van 40 personen bij ons thuis. Alle gasten hebben genoten. In het bijzonder, op mijn speciaal verzoek door hen gemaakte de nassie goreng babat. De service was optimaal. heel veel dank van ons, voor een geslaagd diner. Nog veel meer succes gewenst. Irene
10
prijs/kwaliteit verhouding
service van de medewerkers
ellenbish
|
Leven is loslaten. Toen mijn moeder (tot anderhalf jaar geleden) nog in een aanleunwoning in Den Haag Zuid West woonde, vertrok ik elke week juichend met twee tassen aan het fietsstuur met eten van Lestari naar haar huis. Dat ging voor een deel dezelfde dag op, de rest in de vriezer (mijn en haar). Ik was onlangs in de buurt terug (mijn moeder 'zit'nu in de verzorging in Scheveningen)met Amerikaanse familieleden waarvan opa,oma en moeder 55 jaar geleden vanuit de Steenwijklaan (naast Lestari) zijn geemigreerd naar Amerika. En Ernie en Johannes begroetten me zo hartelijk. Ik had hen (en hun eten)net zo erg gemist als zij mij. Ernie had een sappige sate met een speciaal sausje voor ons. Bij Lestari hebben ze de gerechten die elke toko heeft maar dan van eerste klas kwaliteit. En daarnaast heeft Ernie elke week van streken in Indonesie aparte gerechten die niemand heeft. Haar kookkunst is een van de geheimen van Den Haag. Dat is heel jammer. En wie zal dit lezen? Niet de ambtenaren van het stadhuis ben ik bang.
Van Ellen Bish
3 Reviews Plaats review
Mario
|Echt heerlijk eten verkopen zij daar!
Alleen wel onhandig dat zij geen pin-apparaat hebben!
Irene Helwig
|Geweldige kwaliteit werd bij ons afgeleverd voor een feest van 40 personen bij ons thuis. Alle gasten hebben genoten. In het bijzonder, op mijn speciaal verzoek door hen gemaakte de nassie goreng babat. De service was optimaal. heel veel dank van ons, voor een geslaagd diner. Nog veel meer succes gewenst. Irene
ellenbish
|Leven is loslaten. Toen mijn moeder (tot anderhalf jaar geleden) nog in een aanleunwoning in Den Haag Zuid West woonde, vertrok ik elke week juichend met twee tassen aan het fietsstuur met eten van Lestari naar haar huis. Dat ging voor een deel dezelfde dag op, de rest in de vriezer (mijn en haar). Ik was onlangs in de buurt terug (mijn moeder 'zit'nu in de verzorging in Scheveningen)met Amerikaanse familieleden waarvan opa,oma en moeder 55 jaar geleden vanuit de Steenwijklaan (naast Lestari) zijn geemigreerd naar Amerika. En Ernie en Johannes begroetten me zo hartelijk. Ik had hen (en hun eten)net zo erg gemist als zij mij. Ernie had een sappige sate met een speciaal sausje voor ons. Bij Lestari hebben ze de gerechten die elke toko heeft maar dan van eerste klas kwaliteit. En daarnaast heeft Ernie elke week van streken in Indonesie aparte gerechten die niemand heeft. Haar kookkunst is een van de geheimen van Den Haag. Dat is heel jammer. En wie zal dit lezen? Niet de ambtenaren van het stadhuis ben ik bang.
Van Ellen Bish