Onvriendelijk, onbeschoft, snauwerig, lang wachten, niet betrokken, loopt weg, geen service, niet voorbereid.....
Een hele rij woorden die van toepassing zijn op personeel in deze zaak. Ga er niet heen! Koop je trouwjurk niet hier!
1.0
prijs/kwaliteit verhouding
service van de medewerkers
F.E.
|
Mijn pasafspraak bij Lydia’s bruidsmode was als een slechte filmscéne die je het bloed onder de nagels vandaan haalt. Pak de popcorn erbij en geniet van dit waargebeurde script!
Korte versie; Bespaar jezelf de moeite, tijd en frustratie om hier naar binnen te gaan. Het is geen outlet, je wordt niet klantvriendelijk behandelt, er wordt niet rustig de tijd voor je genomen en het is vooral gewoon ongemakkelijk.
Lange versie; Ik had een afspraak om 11:30 en was mooi op tijd, we -mijn moeder en een vriendin- mochten wachten aan een tafel. Niks mis mee. Toen het 11:45 werd dachten we wel van: “Nou, we hopen wel dat we zo langzamerhand aan de beurt zijn..” Lydia was nog uitgebreid en in alle rust met de vorige klant bezig. Dat kan natuurlijk uitlopen, dacht ik nog. Maar Lydia keek niet eens om naar ons, de vorige klant paste nog rustig een paar jurken en er was nog niemand bij ons gekomen. Het werd 12:00 toen we eindelijk aan de beurt waren (dachten we). Lydia vroeg wie er ging trouwen en vroeg wanneer. “Nou, dan kom ik zo bij jullie,” besluit ze het gesprek waarop ze weer naar de andere klant liep. Met een mond vol tanden bleef ik achter. Gebeurde dit echt? Geen excuus, geen ‘ja het loopt allemaal een beetje uit’ of ‘willen jullie misschien ook iets te drinken of te eten?’ Nee, we bleven beduusd achter. Uit beleefdheid bleven we zitten, maar ook ik had inmiddels de neiging om weg te lopen.
Het was 12:15 toen de vorige klant naar buiten liep en Lydia bij ons kwam. “Zo, wat kan ik voor jullie doen?” vroeg ze. Bijzondere vraag vond ik wel, want wat zouden we komen doen? Een driegangen menu bestellen? Ons haar laten knippen? “Nou ik kom trouwjurken passen,” antwoordde ik. “En heb je ook foto’s van wat je mooi vindt?” vroeg ze. Vond ik ook een hele bijzondere vraag, want van te voren had ze me gevraagd foto’s te sturen van jurken die ik mooi vond, dus dat had ik netjes gedaan. Toen ik dat aangaf, reageerde ze met: “Nou, dan heb je goed je huiswerk gedaan. Mag ik de foto’s zien?” Ik dacht toen; had jij je huiswerk maar net zo goed gedaan. Ze had dus niet eens naar de foto’s gekeken!
We werden meegenomen naar het achterste tafeltje, waar de vieze theekopjes van de vorige klanten nog stonden. “De soort jurken die je hebt uitgezocht hangen voor in de winkel.” Zei ze, waarop ze stil bleef staan en niks meer zei. Moesten we naar voren lopen? Was dat haar boodschap? Voor de zekerheid vroeg ik dus gewoon of we zelf voorin mochten kijken naar de jurken. “Zullen we dat maar even samen doen?” zei ze op een toon alsof ik een hele domme vraag stelde. Ze ging voor ons uit naar voren en pakte er wat jurken uit waarover ik dan een eerste oordeel mocht vellen. Ze nam uiteindelijk drie jurken mee naar achter, waar ik met haar in een kleedhokje stond.
“Moet mijn bh ook uit?” vroeg ik toen ik me omkleedde. “Nee hoor.” Zei ze. Later pakte ze een pas-bh die ze me aanreikte. Vreemd, vond ik, want mijn bh mocht toch aanblijven? Maar goed, ik deed de pas-bh en de jurk aan. “Als je liever je eigen bh aanhoud moet je dat zeggen he.” zei ze toen ik de pas-bh en de jurk aanhad. “Maar die is donkergroen, zie je die dan niet door de jurk heen?” vroeg ik, waarop ze snauwerig reageerde: “Nou dat lijkt me wel hè!” Ik was te perplex om te reageren. Toen ik de jurk aanhad, prikte ze véél te hardhandig een sluier in mijn haar, of eigenlijk in mijn hoofdhuid. Ik kan de spelden nog voelen.
Toen ik mijn moeder en vriendin Jurk1 liet zien, wilde mijn moeder een foto maken. “Dat mag niet! Geen foto’s! Als iemand anders deze jurk koopt is het niet zo leuk dat jullie er een foto van hebben! Een jurk is iets heel persoonlijks!” Dat vonden we heel apart. Mijn moeder zei: “Het is gewoon voor thuis, om nog te kunnen bekijken.” Hierop snauwde Lydia naar haar: “Ik leg u toch net uit waarom het niet mag???” Ik wilde hier weg. Al zou ik hier een leuke jurk vinden, ik ga deze winkel niet sponsoren. Korting of geen korting, zo behandel je je klanten niet. Terwijl ik daar stond drukte ze ook nog op mijn borsten om te laten zien dat er wel heel veel ruimte zat, of zoiets. Het kan natuurlijk zo zijn dat je voor het passen iets moet voelen bij mijn borsten, maar zeg of vraag dat dan even. Nu schrok ik er zo van dat ik niet eens meer weet wat ze er allemaal bij zei.
Toen de tweede jurk. Ik liet hem zien en na een paar seconden liep Lydia weg zonder iets te zeggen. Ze bleef een behoorlijke tijd weg. Ik stond heel onhandig met die jurk aan op een klein wit krukje. Ik voelde me erg ongemakkelijk en snapte niet of ik me om moest gaan kleden, moest gaan zitten of ongemakkelijk moest blijven staan. Na veel te veel minuten kwam Lydia terug met een dienblad met champagneglazen en chocolaatjes. Ze bood me een aan. Ik nam hem aan, maar vond het vanuit mijn positie niet erg handig drinken en moest bovendien nog rijden. Ik zette hem beleefd terug. Mijn vriendin hoefde ook geen alcohol en wilde een chocolaatje pakken, waarop Lydia zei: “Nee nee, die chocolaatjes zijn puur voor de sier!!!” Ze was bloedserieus, maar ik kon mijn lachen bijna niet meer inhouden. Waar waren we in hemelsnaam beland? Zaten we in Bananasplit? Wie komt met een dienblad aanzetten met ‘chocolaatjes voor de sier’?
Na het passen van de derde jurk ging ik weer het pashokje in. Lydia deed niet alleen de jurk bij me uit, maar ook de pas-bh. Hoogst ongemakkelijk stond ik daar in mijn blote borsten. Ik wist niet hoe snel ik mijn eigen bh weer aan moest doen. Ze zei: “Nou, dat was het dan!” Hoewel ik sowieso al niet langer in deze winkel blijven hangen, was ik ook heel verbaasd. Dit was het dan? Ik had maar drie jurken gepast! Ze had niet eens uitgebreid de tijd genomen om me te helpen mijn droomjurk te vinden. Ik had niet eens verschillende stijlen jurken gepast. Ze had me nergens over geadviseerd. We werden vriendelijk de winkel uitgebonjourd.
Lydia, ik weet niet wáár je verborgen camera hangt, maar als ik in bananasplit zit, mag de scéne waarop je mijn bh uittrok wel weggelaten worden.
1.0
prijs/kwaliteit verhouding
service van de medewerkers
M. Westendorp
|
Ga hier niet heen!! Ze lijkt in het begin zo vriendelijk, tot ze het geld binnen heeft. Ze vraagt je een review te schrijven zodat je gratis oorbellen mag uitzoeken. Nooit gekregen! Niet flexibel in afspraken maken. Je moet maar vrij nemen van je werk.
Er werd mij van alles opgedrongen. Beweert dat 99,9% een hoepel draagt. Hier helaas ingetrapt en me door mijn enthousiasme te veel laten meeslepen. Torselet en cups die ik achteraf niet nodig bleek te zijn.
2 maanden van tevoren moest ik mijn jurk al meenemen, want stel dat er weer corona kwam.. Een maand van te voren wilde ik mijn jurk nog graag weer passen. Twijfelde alsnog over de hoepel. Was niet mogelijk. Kon extra betalen. Bovenop wat ik al allemaal had betaald.
Ben naar een andere bruidszaak gegaan. Daar bleek helemaal geen hoepel en torselet nodig te zijn bij mijn jurk! Ze hebben daar wel naar mijn wensen geluisterd en de jurk gemaakt zoals ik het wilde. Helaas wel €450 weg!!! Heb Lydia nog vriendelijk een mail gestuurd om samen tot een oplossing te komen. Maar nul reactie.
Trap niet in haar praatjes!! En betaal niet voor een hoepel €170 en een torselet €240. Dit is echt oplichterij! Ze kleed je volledig uit zonder dat je het door hebt!
De voorbereidingen van een huwelijk moeten leuk zijn, het heeft mij alleen maar stress opgeleverd..
Deze vrouw zou onmiddellijk haar zaak moeten sluiten!
1.0
prijs/kwaliteit verhouding
service van de medewerkers
Zorgzaam
|
Dit bedrijf dat het nog bestaat begrijp ik niks van
Sluit me aan bij de slechte ervaringen
Niks klantvriendelijk aan Lydia ik kon destijds nog onder de verkoop uit maar pas op en koop hier niks
Ga stukje verder rijden naar Leek waar je een warme verkoop krijgt.
1.0
prijs/kwaliteit verhouding
service van de medewerkers
anomien
|
NIET DOEN!!!!! ik raad deze bruidswinkel NIET aan voor alle vrouwen die een bruiloft te gemoet zien ga naar een andere winkel! helaas ben ik er ingetuind vreselijk voel me bedrogen en enorm klote want ik zit met een jurk die ik niet meer wou na 1 dag toch bedacht maar helaas de oh zo ontvriendelijke LYDIA geeft je niks voor terug je zult de jurk moeten betalen, en er is geen weg terug dat je zo met je klanten om kan gaan nadat ik de jurk had gekocht ( aanbetaald) doet ze niks meer voor je staat voor een dichte deur terwijl ze achter de balie staat zeker ga ik hier werk van maken want je hebt hier voor gespaard en aangezien je een budget hebt boeit het haar niks het is een onvriendelijk raar mens en deze winkel moet gesloten worden deze vrouw verdiend het niet om vrouwen die gaan trouwen het geld af te roggelen,,
29 Reviews Plaats review
P.Horjus
|Onvriendelijk, onbeschoft, snauwerig, lang wachten, niet betrokken, loopt weg, geen service, niet voorbereid.....
Een hele rij woorden die van toepassing zijn op personeel in deze zaak. Ga er niet heen! Koop je trouwjurk niet hier!
F.E.
|Mijn pasafspraak bij Lydia’s bruidsmode was als een slechte filmscéne die je het bloed onder de nagels vandaan haalt. Pak de popcorn erbij en geniet van dit waargebeurde script!
Korte versie; Bespaar jezelf de moeite, tijd en frustratie om hier naar binnen te gaan. Het is geen outlet, je wordt niet klantvriendelijk behandelt, er wordt niet rustig de tijd voor je genomen en het is vooral gewoon ongemakkelijk.
Lange versie; Ik had een afspraak om 11:30 en was mooi op tijd, we -mijn moeder en een vriendin- mochten wachten aan een tafel. Niks mis mee. Toen het 11:45 werd dachten we wel van: “Nou, we hopen wel dat we zo langzamerhand aan de beurt zijn..” Lydia was nog uitgebreid en in alle rust met de vorige klant bezig. Dat kan natuurlijk uitlopen, dacht ik nog. Maar Lydia keek niet eens om naar ons, de vorige klant paste nog rustig een paar jurken en er was nog niemand bij ons gekomen. Het werd 12:00 toen we eindelijk aan de beurt waren (dachten we). Lydia vroeg wie er ging trouwen en vroeg wanneer. “Nou, dan kom ik zo bij jullie,” besluit ze het gesprek waarop ze weer naar de andere klant liep. Met een mond vol tanden bleef ik achter. Gebeurde dit echt? Geen excuus, geen ‘ja het loopt allemaal een beetje uit’ of ‘willen jullie misschien ook iets te drinken of te eten?’ Nee, we bleven beduusd achter. Uit beleefdheid bleven we zitten, maar ook ik had inmiddels de neiging om weg te lopen.
Het was 12:15 toen de vorige klant naar buiten liep en Lydia bij ons kwam. “Zo, wat kan ik voor jullie doen?” vroeg ze. Bijzondere vraag vond ik wel, want wat zouden we komen doen? Een driegangen menu bestellen? Ons haar laten knippen? “Nou ik kom trouwjurken passen,” antwoordde ik. “En heb je ook foto’s van wat je mooi vindt?” vroeg ze. Vond ik ook een hele bijzondere vraag, want van te voren had ze me gevraagd foto’s te sturen van jurken die ik mooi vond, dus dat had ik netjes gedaan. Toen ik dat aangaf, reageerde ze met: “Nou, dan heb je goed je huiswerk gedaan. Mag ik de foto’s zien?” Ik dacht toen; had jij je huiswerk maar net zo goed gedaan. Ze had dus niet eens naar de foto’s gekeken!
We werden meegenomen naar het achterste tafeltje, waar de vieze theekopjes van de vorige klanten nog stonden. “De soort jurken die je hebt uitgezocht hangen voor in de winkel.” Zei ze, waarop ze stil bleef staan en niks meer zei. Moesten we naar voren lopen? Was dat haar boodschap? Voor de zekerheid vroeg ik dus gewoon of we zelf voorin mochten kijken naar de jurken. “Zullen we dat maar even samen doen?” zei ze op een toon alsof ik een hele domme vraag stelde. Ze ging voor ons uit naar voren en pakte er wat jurken uit waarover ik dan een eerste oordeel mocht vellen. Ze nam uiteindelijk drie jurken mee naar achter, waar ik met haar in een kleedhokje stond.
“Moet mijn bh ook uit?” vroeg ik toen ik me omkleedde. “Nee hoor.” Zei ze. Later pakte ze een pas-bh die ze me aanreikte. Vreemd, vond ik, want mijn bh mocht toch aanblijven? Maar goed, ik deed de pas-bh en de jurk aan. “Als je liever je eigen bh aanhoud moet je dat zeggen he.” zei ze toen ik de pas-bh en de jurk aanhad. “Maar die is donkergroen, zie je die dan niet door de jurk heen?” vroeg ik, waarop ze snauwerig reageerde: “Nou dat lijkt me wel hè!” Ik was te perplex om te reageren. Toen ik de jurk aanhad, prikte ze véél te hardhandig een sluier in mijn haar, of eigenlijk in mijn hoofdhuid. Ik kan de spelden nog voelen.
Toen ik mijn moeder en vriendin Jurk1 liet zien, wilde mijn moeder een foto maken. “Dat mag niet! Geen foto’s! Als iemand anders deze jurk koopt is het niet zo leuk dat jullie er een foto van hebben! Een jurk is iets heel persoonlijks!” Dat vonden we heel apart. Mijn moeder zei: “Het is gewoon voor thuis, om nog te kunnen bekijken.” Hierop snauwde Lydia naar haar: “Ik leg u toch net uit waarom het niet mag???” Ik wilde hier weg. Al zou ik hier een leuke jurk vinden, ik ga deze winkel niet sponsoren. Korting of geen korting, zo behandel je je klanten niet. Terwijl ik daar stond drukte ze ook nog op mijn borsten om te laten zien dat er wel heel veel ruimte zat, of zoiets. Het kan natuurlijk zo zijn dat je voor het passen iets moet voelen bij mijn borsten, maar zeg of vraag dat dan even. Nu schrok ik er zo van dat ik niet eens meer weet wat ze er allemaal bij zei.
Toen de tweede jurk. Ik liet hem zien en na een paar seconden liep Lydia weg zonder iets te zeggen. Ze bleef een behoorlijke tijd weg. Ik stond heel onhandig met die jurk aan op een klein wit krukje. Ik voelde me erg ongemakkelijk en snapte niet of ik me om moest gaan kleden, moest gaan zitten of ongemakkelijk moest blijven staan. Na veel te veel minuten kwam Lydia terug met een dienblad met champagneglazen en chocolaatjes. Ze bood me een aan. Ik nam hem aan, maar vond het vanuit mijn positie niet erg handig drinken en moest bovendien nog rijden. Ik zette hem beleefd terug. Mijn vriendin hoefde ook geen alcohol en wilde een chocolaatje pakken, waarop Lydia zei: “Nee nee, die chocolaatjes zijn puur voor de sier!!!” Ze was bloedserieus, maar ik kon mijn lachen bijna niet meer inhouden. Waar waren we in hemelsnaam beland? Zaten we in Bananasplit? Wie komt met een dienblad aanzetten met ‘chocolaatjes voor de sier’?
Na het passen van de derde jurk ging ik weer het pashokje in. Lydia deed niet alleen de jurk bij me uit, maar ook de pas-bh. Hoogst ongemakkelijk stond ik daar in mijn blote borsten. Ik wist niet hoe snel ik mijn eigen bh weer aan moest doen. Ze zei: “Nou, dat was het dan!” Hoewel ik sowieso al niet langer in deze winkel blijven hangen, was ik ook heel verbaasd. Dit was het dan? Ik had maar drie jurken gepast! Ze had niet eens uitgebreid de tijd genomen om me te helpen mijn droomjurk te vinden. Ik had niet eens verschillende stijlen jurken gepast. Ze had me nergens over geadviseerd. We werden vriendelijk de winkel uitgebonjourd.
Lydia, ik weet niet wáár je verborgen camera hangt, maar als ik in bananasplit zit, mag de scéne waarop je mijn bh uittrok wel weggelaten worden.
M. Westendorp
|Ga hier niet heen!! Ze lijkt in het begin zo vriendelijk, tot ze het geld binnen heeft. Ze vraagt je een review te schrijven zodat je gratis oorbellen mag uitzoeken. Nooit gekregen! Niet flexibel in afspraken maken. Je moet maar vrij nemen van je werk.
Er werd mij van alles opgedrongen. Beweert dat 99,9% een hoepel draagt. Hier helaas ingetrapt en me door mijn enthousiasme te veel laten meeslepen. Torselet en cups die ik achteraf niet nodig bleek te zijn.
2 maanden van tevoren moest ik mijn jurk al meenemen, want stel dat er weer corona kwam.. Een maand van te voren wilde ik mijn jurk nog graag weer passen. Twijfelde alsnog over de hoepel. Was niet mogelijk. Kon extra betalen. Bovenop wat ik al allemaal had betaald.
Ben naar een andere bruidszaak gegaan. Daar bleek helemaal geen hoepel en torselet nodig te zijn bij mijn jurk! Ze hebben daar wel naar mijn wensen geluisterd en de jurk gemaakt zoals ik het wilde. Helaas wel €450 weg!!! Heb Lydia nog vriendelijk een mail gestuurd om samen tot een oplossing te komen. Maar nul reactie.
Trap niet in haar praatjes!! En betaal niet voor een hoepel €170 en een torselet €240. Dit is echt oplichterij! Ze kleed je volledig uit zonder dat je het door hebt!
De voorbereidingen van een huwelijk moeten leuk zijn, het heeft mij alleen maar stress opgeleverd..
Deze vrouw zou onmiddellijk haar zaak moeten sluiten!
Zorgzaam
|Dit bedrijf dat het nog bestaat begrijp ik niks van
Sluit me aan bij de slechte ervaringen
Niks klantvriendelijk aan Lydia ik kon destijds nog onder de verkoop uit maar pas op en koop hier niks
Ga stukje verder rijden naar Leek waar je een warme verkoop krijgt.
anomien
|NIET DOEN!!!!! ik raad deze bruidswinkel NIET aan voor alle vrouwen die een bruiloft te gemoet zien ga naar een andere winkel! helaas ben ik er ingetuind vreselijk voel me bedrogen en enorm klote want ik zit met een jurk die ik niet meer wou na 1 dag toch bedacht maar helaas de oh zo ontvriendelijke LYDIA geeft je niks voor terug je zult de jurk moeten betalen, en er is geen weg terug dat je zo met je klanten om kan gaan nadat ik de jurk had gekocht ( aanbetaald) doet ze niks meer voor je staat voor een dichte deur terwijl ze achter de balie staat zeker ga ik hier werk van maken want je hebt hier voor gespaard en aangezien je een budget hebt boeit het haar niks het is een onvriendelijk raar mens en deze winkel moet gesloten worden deze vrouw verdiend het niet om vrouwen die gaan trouwen het geld af te roggelen,,